Het was nooit mijn plan om een pionier te worden. Hoewel ik een sterk gevoel heb voor sociale rechtvaardigheid, zal ik niet snel op de barricaden klimmen. Tenminste, vroeger niet.

Onze Stephen werd geboren in december 2006. Toen hij 17 maanden oud was, bleek dat hij een zeldzame aandoening heeft die alle aspecten van zijn ontwikkeling beïnvloedt. Toen hij 3 was, ging hij een halve dag per week naar een voorschool van onze lokale scholenkoepel. Zodra hij Proloquo2Go begon te gebruiken, hoopte ik dat hij betere ondersteuning zou krijgen om zijn leerdoelen te bereiken, maar dat gebeurde niet.

Toen Stephen het jaar erop van school wisselde, was inclusief onderwijs onze prioriteit. Ik had wetenschappelijk bewijs nodig dat ons doel ondersteunde, en wat bleek: de onderzoeken toonden aan dat inclusiviteit de bewezen strategie is voor kinderen met allerlei soorten aandoeningen. Maar met die kennis was ik er nog niet.

Door heel Amerika wordt discussie gevoerd over de vraag of kinderen met een beperking in één klas zouden moeten zitten met leeftijdsgenoten zonder beperking. In 1975 traden er federale wetten in werking op het gebied van onderwijs voor kinderen met een beperking. Deze staan gezamenlijk bekend als de Individuals with Disabilities Education Act (Wet voor onderwijs aan personen met een beperking). Voor die tijd waren scholen niet eens verplicht kinderen met een beperking aan te nemen. In deze wet staat onder andere dat kinderen met een beperking onderwijs moeten kunnen volgen in 'de minst ingeperkte omgeving'. Met andere woorden: scholen moeten onderwijs bieden aan leerlingen met een beperking, en zo veel mogelijk naast leerlingen die geen beperking hebben. Maar dit wetsonderdeel is zo vaag dat elke staat zijn eigen plaatsingsregels kan opstellen.

Veel scholen bieden zelfs geen optie voor inclusief onderwijs, waardoor ouders niet weten dat het wel degelijk mogelijk is. Ik ging ervan uit dat de school het aan ons zou melden als Stephen klaar was om mee te doen aan de reguliere lessen. Ik realiseerde me al snel dat zij de lessen zouden moeten aanpassen aan hem, in plaats van andersom.

Geen verschil voor reguliere leerlingen

Een van de argumenten vóór gescheiden onderwijs is dat het kind dat speciale behoeften heeft, de andere leerlingen 'afremt'. Uit onderzoek is echter het tegenovergestelde gebleken. De meeste onderzoeken die ik heb gevonden richtten zich op het educatieve effect van inclusief onderwijs op leerlingen met een beperking en toonden aan dat deze kinderen hoger scoorden in vergelijking met leerlingen in een gescheiden leeromgeving.

Streven naar permanente inclusiviteit

Terug naar mijn verhaal. We hadden het geluk dat we niet hoefden te strijden voor inclusief onderwijs. De remedial teacher die onze zoon in dat jaar lesgaf, bleek een voorvechter van inclusiviteit. Gezamenlijk slaagden we erin de rest van het team en de schoolleiding ervan te overtuigen om Stephen een kans te geven. Stephen was het eerste kind met een 'zware beperking' dat op die school meedeed aan de reguliere lessen. Sterker nog, er waren zelfs geen kinderen met een milde beperking in de reguliere klassen te vinden. De meeste werden in een op zichzelf staande klas geplaatst voor kinderen met verstandelijke beperkingen.

Enorme verbeteringen

Stephen zit nu in groep 8. Hij blijft fantastisch presteren in een inclusieve leeromgeving (ik schreef dit artikel oorspronkelijk toen Stephen in groep 3 zat). In dit schooljaar heeft er een grote verandering plaatsgevonden: hij is verhuisd naar de middle school-campus en heeft allemaal nieuwe docenten gekregen. We zijn nog steeds bezig om zijn plekje op school in te richten, met alle benodigde aanpassingen. Dat kost tijd. Het belangrijkst is dat je doorzet en het uiteindelijke doel voor je kind goed voor ogen houdt.

Onderstaande informatie kan van pas komen als je je wilt inzetten voor inclusiviteit:

Dessemontet, R., Bless, G. G., & Morin, D. D. (2012). Effects of Inclusion on the Academic Achievement and Adaptive Behaviour of Children with Intellectual Disabilities. Journal Of Intellectual Disability Research, 56(6), 579-587.

Kurth, J. A., & Mastergeorge, A. M. (2010). Academic and Cognitive Profiles of Students with Autism: Implications for Classroom Practice and Placement. International Journal Of Special Education, 25(2), 8-14.

McLeskey, J., Hoppey, D., Williamson, P., & Rentz, T. (2004). Is Inclusion an Illusion? An Examination of National and State Trends Toward the Education of Students with Learning Disabilities in General Education Classrooms. Learning Disabilities Research & Practice (Wiley-Blackwell), 19(2), 109-115. doi:10.1111/j.1540-5826.2004.00094.x

Sharpe, M. N., & York, J. L. (1994). Effects of inclusion on the academic performance of classmates without disabilities. Remedial & Special Education, 15(5), 281.

Individuals with Disabilities Education Act Overview. (2012). Afkomstig van http://febp.newamerica.net/background-analysis/individuals-disabilities-education-act-overview