David Niemeijer van AssistiveWare en Jane Farrall hebben de handen ineengeslagen en de poster “De do’s en don’ts van OC” gecreëerd in het kader van de internationale maand van de ondersteunde communicatie. In dit blog leggen we een van deze do’s en don’ts uit.
Het is niet zonder reden dat het inbouwen van wachttijd in veel lijstjes over ondersteuning en interventies voor OC-gebruikers voorkomt. Iedereen die OC gebruikt, zowel jonge beginners als volwassen gevorderden, heeft tijd nodig. Spreken met behulp van OC duurt immers wat langer dan normale spraak en wij, de gesprekspartners, moeten de OC-gebruiker de kans geven om de beurt te nemen, te verwerken wat er is gezegd, te bedenken wat hij/zij zelf wil zeggen, en de boodschap te formuleren.
Hoewel dit heel eenvoudig lijkt, blijkt het in de praktijk een stuk lastiger. Maar oefening baart kunst. Of het nu een iPad-app is, een spraakcomputer of een vel papier, OC vergt tijd, en het is aan ons om die tijd te creëren.
De perfecte pauze
In haar artikel op PrAACtical AAC, getiteld On Not Talking, beschrijft Carole Zangari die tijd als 'de perfecte pauze'. Ze helpt ons herinneren dat 'de perfecte pauze heel krachtig kan zijn'.
Waarom moeten we voldoende wachttijd inbouwen?
- Om de OC-gebruiker te laten weten dat hij/zij aan de beurt is
- Om de OC-gebruiker de kans te geven de boodschap te verwerken
- Om de OC-gebruiker de beurt te laten nemen
En dit werkt! Uit een onderzoek van Hilary Johanna Mathis,The effect of pause time upon the communicative interactions of young people who use augmentative and alternative communication, bleek dat de OC-gebruiker meer geneigd was de beurt te nemen en met meer woorden te antwoorden wanneer de gesprekspartner een pauze liet vallen van maximaal 45 seconden.
Nu we je ervan hebben overtuigd dat wachttijd belangrijk is, hebben we informatieve tips voor broers, zussen en leeftijdgenoten op een rijtje gezet, zodat ook zij de gebruiker goed kunnen ondersteunen tijdens een gesprek.
