Als professionals aan ouders leren hoe ze thuis met hun kind kunnen “werken", zo blijkt vaak uit onderzoek, helpt dat om de communicatie en sociale interacties van het kind te verbeteren.

Wanneer werkt het? Wanneer het is ingebed in een bestaande gezinsactiviteit of -routine.

Maar wanneer werkt het niet? Wanneer het de zoveelste taak op de to do-lijst wordt die niet mag worden vergeten.

Ouders zullen zich opofferen en hun best doen, vooral als een "expert" of "professional" hun dat heeft gevraagd, zelfs als dat betekent dat ze oefeningen moeten doen voor rompcontrole en daarna handspierversterking, naast mondmotorische oefeningen én daarnaast nog eens kernwoorden moeten modelleren tijdens het avondeten. Het is veel! Met al die extra’s is het toch niet vreemd dat het kind niet de vooruitgang boekt waar iedereen op hoopt? En er worden ook andere dingen opgeofferd.

Als ouders quality time met hun gezin, tijd voor zichzelf of tijd met hun partner opofferen, zorgt dat voor ontregeling in plaats van positieve resultaten. Zelfs als het niet leuk is en niet past in het dagelijkse gezinsleven, zullen ouders toch offers brengen en hun best doen om het voor elkaar te krijgen.

Dus ouders, neem alsjeblieft de tijd om te overwegen of je gezin de benodigde capaciteit heeft voordat je ermee instemt om therapie of klassikale activiteiten toe te voegen aan je dagelijks leven.

Als het te veel zou kunnen worden, kun je zeggen: "Dit is niet het juiste moment voor ons gezin om dat project, die taak of die activiteit op te pakken".

Mijn collega Patty ontdekte dat haar relatie met haar oudste zoon gespannen was tijdens de Covid 19 quarantaine. Hij gebruikt OC en zij was verantwoordelijk voor al zijn schoolwerk en therapie. Haar beslissing om alle therapieën te laten vallen en alleen het minimaal vereiste schoolwerk af te maken was een goede keuze.

Als je te veel hooi op je vork neemt en te veel tijd besteedt aan het zijn van een "therapeut" of "leraar" voor je kind, zal dat conflicten veroorzaken tussen jou en het team van je kind. Je kunt een hekel krijgen aan hun verwachtingen of de zware verantwoordelijkheden gaan voelen. Je kunt verdrietig worden omdat je de tijd mist die je als ouder met je kind zou kunnen doorbrengen. Dit kan invloed hebben op hoe je met anderen samenwerkt.

En dan zijn er nog ongepaste verzoeken van het schoolteam die je onmiddellijk moet afwijzen. Leg uit dat het ongepast is dat jij als ouder je kind saboteert of misleidt.

Voorbeelden van taken van leerkrachten/therapeuten die je NIET moet overnemen:

  • Je kind praat te veel over Minecraft op school, dus het schoolteam wil graag de map uit zijn OC-systeem halen en je vragen het gesprek een andere kant op te leiden als hij thuis over Minecraft praat.
  • Het schoolteam wil graag dat je je kind iets aanbiedt waarvan je weet dat hij het niet lekker vindt, zodat hij moet protesteren.
  • Het schoolteam vraagt je om te doen alsof je niet begrijpt wat je kind je vertelt. Je kind ervaart heus wel genoeg echte momenten van miscommunicatie.
  • Het schoolteam vraagt je om zijn/haar favoriete snack op een plek te leggen waar hij/zij het kan zien, maar er niet bij kan, zodat je kind erom moet vragen.

Het is belangrijk om te leren en te oefenen hoe je OC gebruikt

Op school heeft je kind een team dat toeziet op zijn/haar onderwijs en hoe OC in zijn/haar schooldag past. Jij en je kind zijn leden van dat team. Als lid van het OC-team heb je een OC-training nodig. Het is belangrijk dat je deze OC training krijgt omdat we weten dat wanneer ouders OC-training krijgen, er goede dingen gebeuren:

Kinderen gebruiken hun OC meer.

Ouders hebben meer zelfvertrouwen tijdens het gebruik van OC.

En uit persoonlijke ervaring weet ik dat jij en je kind een sterkere band zullen hebben.

Dit zijn allemaal uitstekende redenen om een training te volgen en te leren over OC best practice en hoe je je kind kunt ondersteunen om een zelfverzekerde communicator te worden.

Sommige ouders duiken er meteen in en houden dat wekenlang aan één stuk vol.

Anderen beginnen, worstelen en geven het dan op.

Ik was een van die moeders die zich stortte op alles wat ik kon leren. En als ik terug kon gaan, zou ik willen dat ik dit wist:

Terwijl je leert hoe je een ondersteunende communicatiepartner voor je kind kunt worden, moet je je relatie met je kind beschermen.

Vier manieren om te beginnen met het beschermen en koesteren van je ouder/kind band

Beschouw het als de Poolster

De Poolster is een markeerpunt aan de noordelijke hemel. Hij is een gids en oriëntatiepunt die mensen helpt hun bestemming te bereiken. De Poolster is ook een symbool van hoop. Beschouw het beschermen van de band tussen jou en je kind als je Poolster.

Als het tijd is om een beslissing te nemen, gebruik je dit als leidraad: zal deze beslissing mijn relatie met mijn kind positief of negatief beïnvloeden? Hoe beïnvloedt het ons gezin?

Verander je innerlijke stem

Verander de woorden die je tegen jezelf zegt in je eigen hoofd - je innerlijke stem. Voor mij was het een grote verandering toen ik stopte met te zeggen: "Ik moet Josh meenemen om zijn nieuwe leraar te ontmoeten. Ik moet Josh helpen oefenen met het schrijven van zijn naam. Ik kan niet want dan moet ik Josh aankleden voor school." Ik begon bij mezelf te denken: ik mag Josh meenemen om zijn nieuwe juf te ontmoeten. Ik mag Josh helpen zijn spellingswoorden te oefenen. En dat kan niet omdat ik Josh dan mag helpen met aankleden voor school. Ik zie mijn tijd met Josh als een geschenk. Dit heeft mijn wereld veranderd. En hoe ik tegen mezelf praat.

Denk na over wat je tegen anderen zegt

In navolging van hoe ik mijn innerlijke stem veranderde, ben ik ook gaan letten op de manier waarop ik met anderen over Josh praat. Ik schaam me niet en geneer me niet. Ik blijf bij de feiten. Ik bescherm Josh' waardigheid en privacy te allen tijde.

Jij beslist wat je zegt en tegen wie. Je hoeft geen details te geven. En als iemand een vraag stelt die ongepast is, pauzeer dan, haal diep adem en zeg heel langzaam: "Waarom stel je mij zo'n vraag?"

Voorbeelden van ongepaste vragen die ik kreeg toen Josh op school zat:

Wil je niet dat hij het goed doet bij de toets?

Waarom neem je geen verantwoordelijkheid voor zijn gedrag op school?

Draagt hij nog steeds een luier?

Wat is zijn levensverwachting?

Zal hij ooit leren praten?

Gaat hij in een instelling wonen als jij overlijdt?

Als je het gevoel hebt dat je onder druk wordt gezet om meer te zeggen dan waar je je prettig bij voelt ... zeg dan: "Ik voel me niet prettig bij dit gesprek."

Als je bang bent dat je emotioneel wordt of het moeilijk vindt om op dat moment positief te zijn . . zeg dan: "Dit is niet het goede moment om over dit onderwerp te praten."


Wat je doet spreekt boekdelen Beeld

Hoe je met je kind omgaat in de buurt van andere mensen beïnvloedt hun interactie met je kind. Jaren geleden, toen Josh nog klein genoeg was om in het winkelwagentje in de supermarkt te zitten, stonden we in de rij bij de kassa. Net als de meesten van jullie had ik een paar spelletjes die ik met Josh speelde als we stonden te wachten. Ik zong een liedje en gebaarde mee. Josh deed dan hetzelfde. De itsy bitsy spider was favoriet. Mensen waren altijd verbaasd dat Josh met me mee kon gebaren. Dan vroeg ik Josh welk liedje we nu gingen zingen en hij vertelde het me met gebaren. Een paar jaar later gebruikte hij zijn OC om met mij te communiceren. Mensen waren verbaasd over de technologie en het vermogen van Josh om te communiceren. Het kind dat ze zagen fladderen, piepen of schreeuwen was een mens die met zijn moeder communiceerde.

Ik weet hoe moeilijk het kan zijn. Ik had het nodig om van een andere ouder te horen dat het oké was om nu nee of niet te zeggen. Je doet de juiste dingen. Geef prioriteit aan de relaties in het leven van je kind - de belangrijkste is de relatie tussen jou en je kind.